นายตู่ ชวนไปหอศิลป์กรุงเทพ 2.1 (ฉบับย่อ) (มีคลิป)
นายตู่ ชวนไปหอศิลป์กรุงเทพ และแวะไปเรื่อย (ฉบับย่อ) .. 100 คลิป ทริปเดินเที่ยวทั่วกรุงเทพ : 100 Walking Tours in Bangkok (2.1)
ผมเริ่มคุ้นกับอุปกรณ์อย่างกล้อง GoPro7Black ที่แฮงค์บ่อย จนต้องเตรียมเสื่อไปปูริมถนนตอนแกะแบต เพื่อรีเซ็ทกล้อง (เรื่องจริงไม่ได้เว่อร์) และ โปรแกรมตัดต่อคลิป ที่พอจะรู้ว่า อะไรแบบพื้น ๆ อยู่ตรงไหน แต่ถึงขั้นพลิกตะแคง คงจะอีกนาน
ผมรู้สึกสนุก กับการเดินเก็บเรื่องมาเล่า หมู หมา กา ไก่ ผ่านหน้ามา อยากจะเก็บเรื่องราว อยากจะนำมาเล่าไปเสียทุกเรื่อง แต่ก็คงทำไม่ได้ เพราะอาจจะไปละเมิด ความเป็น กา ไก่ ของเขาได้ หุ หุ
บางเรื่องที่พบระหว่างทาง ให้รู้สึกสะเทือนใจ แต่ก็ต้องแกล้งทำใจให้รื่นเริงเข้าไว้ .. บางเรื่องมองแล้วเป็นเรื่องเล็กน้อยราวกับ ตัวเล็น แต่ถูกขยายใหญ่เป็น มังกรยักษ์ ไปได้ ก็แปลกดีครับ
สิ่งที่น่าสนใจ คือ ทริปล่าสุด ซึ่งเป็นทริปที่น่าเพลิดเพลิน ตามประสาสูงวัยแบบผม ใช้เงินทองไม่ได้มากมายเลย เริ่มจาก ผมเดินออกจากบ้านตอน 9 โมงเช้า เพราะเป็น วันธรรมดา ผมไม่อยากไปแย่งพื้นที่ของคนทำงาน ผมเดินไปปากซอย แทน ขี่วิน ทำให้ผมไม่ต้องจ่าย 6 บาท
ค่ารถเมล์ ขสมก 8 บาท จากปากซอย ไปถึง สถานี BTS เกษตร .. และ 20 บาท สูงวัยลดครึ่ง กับ BTS ถึงสถานีราชเทวี แล้วผมเดินถ่ายคลิปอย่างสนุกสนาน กับ สะพานหัวช้าง และเจอป้าเคาะกะทะอยู่ข้างสะพาน แม้จะยังไม่หิว แต่คิดว่า จะเดินในหอศิลป์นาน อิ่มท้องไว้ก่อนน่าจะดี และก็ไม่ผิดหวัง ข้าวราดกระเพรา (ไม่ไข่ดาว) อร่อยมาก มี น้ำแกงผักกาดดอง ตักเองตามอัธยาศัย และน้ำเย็นเสริฟเองอีกเช่นกัน ทั้งหมดนี้ จ่ายแค่ 35 บาท เท่านั้น
จากนั้น ผมก็เดินเก็บภาพไปเรื่อย บน สกายวอร์ค ถ่ายไป นึกถึงหนังเกาหลี ตอนพระเอก เจอนางเอก แล้วกล้องก็ดอลลี่เป็นวงกลม ผมก็เลยทำบ้าง 5555 สนุกดี บรรยากาศดี เพราะเป็นพื้นที่ของนักท่องเที่ยว หน้าตาผม ดูแล้ว เขาคงนึกว่า เป็นต่างชาติแน่ ๆ เพราะสามล้อเครื่อง ทักผมว่า Hi
ในหอศิลป์ ผมถ่ายคลิปไปได้สักหน่อย ด้วยความไม่แน่ใจ ผมเลยเดินหาป้าย กฏ กติกา มารยาท แล้วก็เจอว่า เขาห้ามถ่ายคลิป .. อ้าว แล้วกัน .. ผมก็เลยหยุดถ่าย แต่ที่ถ่ายแล้ว ก็คงจะนำมาลงให้เพื่อน ๆ ดู เพราะไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร ทำตอนที่ยังไม่รู้ (เข้าข้างตัวเองเข้าไว้)
พอถ่ายคลิปไม่ได้ ผมก็เลยไม่สนุก เพราะทำในสิ่งที่ตั้งใจแต่แรกไม่ได้ ก็เลยเดินไป สนามศุภชลาศัย เก็บคลิปมาได้นิดหน่อย ทั้ง ๆ ที่เดินรอบสนาม แต่ก็หาอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวไม่ค่อยได้ จากนั้นก็เดินกลับมาสถานี BTS ขึ้นรถกลับบ้าน ยังไม่บ่ายสี่ คนมากแต่ไม่ถึงกับแน่น
พอลงจากสถานี รถเมล์ ขสมก ว่างพอสมควรมาพอดี จ่ายค่ารถอีก 8 บาท ที่จริง เขามีส่วนลดให้กับผู้สูงวัยอย่างผม แต่ขี้เกียจควักบัตรประชาชนเพื่อแสดงตน ซึ่งต่างจากรถไฟฟ้า ซึ่งเราแสดงตนครั้งเดียวตอนออกบัตร
ระหว่างเดินจากปากซอย เข้าบ้าน ผมเห็นร้านส้มตำเพิ่งเปิดใหม่ มีโปร เลยแวะชิม ส้มตำลาว 20 บาท (เขาเขียนไว้อย่างนั้น ผมไม่ได้มีเจตนาอื่นใด) แถมด้วยน้ำอัดลม ปริมาณน้ำตาลสูงอีก 1 ขวด รวมเป็นเงิน 30 บาท ส้มตำอร่อยครับ ผมกินจนหมด ไม่มีเหลือ (ลดปริมาณขยะให้โลก)
สรุปรวม ทริปนี้ ใช้จ่ายแค่ 8+20+35+20+8+30 = 121 บาท .. ก็อยากชวน ผู้สูงวัย ที่อยู่บ้านเหงา ๆ ออกไปเดินเล่นอย่างนี้บ้างครับ .. เขียนมายาว คนอ่านจะเบื่อ แต่คนเขียนไม่เบื่อครับ หุ หุ
โพสครั้งแรกใน https://www.facebook.com/aManCalledToo เมื่อ 4 มกราคม 2020 ช่วงนั้น BTS ให้บริการถึงหน้ามหาวิทยลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน
Leave a Reply