1 ปี ที่มือผมเปลี่ยนจากคลิกเมาท์มาจับจอบ

ผ่านไปเกือบ 1 ปี ที่มือผมเปลี่ยนจาก คลิกเมาท์มาจับจอบ ไขมันหายไป 7 กิโลกรัม ดูผอมเพียวกว่าเดิมมากทีเดียว แต่ลืมไปแล้วว่า อาการของหวัดคัดจมูกเป็นอย่างไร

ความคิดมากมายในสมอง ถูกถ่ายทอดออกมาด้วย 2 มือ .. ไม่ปลูกข้าว ได้ไหม .. มาเป็นปลูกขี้เหล็ก .. ผลิตภัณฑ์อะไรที่จะสอดรับกับระบบโลจิสติก .. ก็มาเป็น ขี้เหล็กตากแห้ง .. ครัวไทยสู่ครัวโลก .. อันนี้กำลังคิด แกงขี้เหล็กที่แสนอร่อยและมีประโยชน์ ทำอย่างไร คนต่างแดนจะได้ลิ้มรส แล้วจะติดใจ

รักษ์โลก รักสิ่งแวดล้อม พูดง่าย .. ทำง่ายกว่าเสียอีก .. แค่จับจอบ ขุดดิน หว่านเมล็ดปอเทือง แล้วเกลี่ยดินกลบ ไม่กี่วัน ปอเทืองก็งอกงาม (อย่างที่เห็น) อีกไม่กี่วัน ก็จะโตและผลิดอก รอให้ผมขุดกลบ เป็นปุ๋ยพืชสด เพิ่มอินทรีย์วัตถุ ทำให้ดินร่วนซุย แล้วผมก็จะปลูกขี้เหล็กให้งอกงามต่อไป

วันนี้ .. วันที่มีประกาศต้องสวมแมสเมื่อออกจากบ้าน .. วันที่คนติดเชื้อโควิด19 มากกว่า 2 พันคนต่อวัน .. แต่ที่นี่ ผมตื่นแต่เช้า แบกจอบเข้าสวน สูดอากาศเต็มปอด คนที่อยู่ใกล้ที่สุด อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร เกินกว่า เชื้อโควิดจะปลิวมาถึง .. จึงมั่นใจเต็มร้อย ว่า ทุกลมหายใจเข้าออก ปลอดภัยแน่นอน

ไม่ได้มองโลกสวย แต่มีมุมที่โลกสวยให้มอง .. ไม่ได้เพ้อฝัน แต่ตื่นเช้าขึ้นมาทำสิ่งที่ฝันเมื่อคืนให้เป็นรูปเป็นร่าง .. ดีใจเสมอ ที่สมองยังคิดเรื่องใหม่ ๆ โปรเจคใหม่ ๆ ได้ตลอด .. สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง สนุกดีครับ กับชีวิต

ติดตาม ชีวิตนายตู่ ในวิกฤติโควิด19 https://www.facebook.com/Sweet7daysFarmDiary
และอุดหนุนขี้เหล็กตากแห้งได้ที่ https://www.facebook.com/KeeLek123

โพสครั้งแรกใน https://www.facebook.com/Sweet7daysFarmDiary เมื่อ 27 เมษายน 2021